Geheugen en terughalen van informatie

Geheugen wordt door onze hersenen gebruikt om verschillende taken uit te voeren. De belangrijkste taak is cognitie (bewuste gedachten). Geheugen is ook nodig om ontvangen informatie te verwerken, op te slaan en te gebruiken. Slechte geheugenfuncties bij kinderen worden vaak verward met ontwikkelings- en leerproblemen zoals ADD of een leerstoornis. Bij volwassenen wordt het vaak verward met dementie. In veel gevallen is de werkelijke oorzaak van deze problemen een slecht werkgeheugen of kortetermijngeheugen.

Op 40-jarige leeftijd beginnen bepaalde functies in de hersenen te vertragen. Dit is een natuurlijk proces. Cognitieve assessments en neurobeeldvorming tonen aan of geheugenverlies een fysiologisch probleem is of een ander gezondheid gerelateerd probleem.

Voor kinderen zijn geheugen en herinnering cruciaal om te leren. Voor de verdere ontwikkeling van het kind zijn deze taken van even groot belang. Zodra de geheugenfunctie niet op volledige capaciteit draait, zal het individu op zijn minst moeilijkheden ondervinden met studeren, huiswerk maken of het onthouden van dagelijkse zaken. In het slechtste geval herinnert het kind zich misschien niet eens meer hoe het zijn huiswerk moet maken op basis van wat er overdag is geleerd of nog erger dat huiswerk maken überhaupt de bedoeling was.

Soorten geheugen

Het geheugen is verdeeld in zes hoofdelementen waarbij korte termijn en intermediair geheugen verder verdeeld en gemeten kan worden in auditief en visueel geheugen.

Kortetermijngeheugen – verwijst naar de hoeveelheid of stukjes informatie die we op elk moment tussen 1 seconde en 24 uur in ons hoofd kunnen houden afhankelijk van hoeveel belang je aan de informatie hecht. U gebruikt dit type geheugen gewoonlijk voor het onthouden van telefoonnummers en postcodes. Dit geheugengedeelte is meestal waar uw bewuste gedachten zijn. Bij het vergroten van de capaciteit om getallen te onthouden, werken we eigenlijk aan het kortetermijngeheugen.

Werkgeheugen – soms ook het tussengeheugen genoemd, vindt plaats nadat de informatie is verwerkt. Het kan worden gezien als het deel van het geheugen dat informatie uit de verschillende delen van het geheugen met elkaar mengt. Dit zal bepalen hoe we ons voelen en wat we zullen doen in een bepaalde situatie. Het definieert ons vermogen om acties uit te drukken. Wanneer we omgekeerde getallenreeksen onthouden, werken we aan het werkgeheugen.

Langdurig geheugen – is verdeeld in drie delen: episodisch, semantisch en procedureel geheugen. Het bevindt zich in het diepe onbewuste en kan worden beschouwd als de “opslagplaats” van al onze kennis.

Episodische herinnering – is gebaseerd op ervaring. Dit omvat herinneringen aan gebeurtenissen en ervaringen. Het wordt versterkt door sensorische input zoals beelden, geluiden, muziek, geuren en aanraking. Vaak worden episodische herinneringen veroorzaakt door emoties.

Semantisch geheugen – omvat het onthouden van specifieke informatie zoals informatie over leerboeken, wiskunde, namen, feiten en cijfers.

Procedureel geheugen – is praktisch. Wanneer we een vaardigheid leren zoals fietsen is procedureel geheugen noodzakelijk. Deze vaardigheden kunnen alleen worden geleerd door ze fysiek te doen. Het is het automatische geheugen.

Geheugenproblemen

Onderontwikkelde geheugensystemen kunnen leiden tot vertragingen in de spraak, leerstoornissen, afleidbaarheid, slecht leesbegrip, geheugenverlies en verlies van mentale scherpte.

Cognitieve gedachten worden gevormd op basis van informatie die wordt bewaard en opgehaald uit eerdere ervaringen. Gevoelens en begrip van deze herinneringen zijn de functies van kortetermijngeheugen.

Gedachten worden vertegenwoordigd door het vermogen om een conceptueel en visueel referentiekader te creëren. Conceptualisatie is het vermogen om abstracte ideeën, principes en waarden te begrijpen. Het heeft de neiging zich te ontwikkelen als ons begrip van taal zich ontwikkelt.

Het vermogen om te begrijpen is recht evenredig met de ontwikkeling van het auditieve deel van het kortetermijngeheugen. Visualisatie ontwikkelt zich met het gezichtsvermogen en resulteert in waargenomen realiteit. Het vermogen om te visualiseren en te conceptualiseren definieert gewoonlijk hoe we het leven benaderen, hoe we leren, hoe we blijven werken, hoe we informatie integreren en vooral hoe we communiceren met anderen.